เพื่อนก็เตือน เตือนยังไงก็ไม่ฟัง
แต่ฉันก็ยัง ดื้อจะรักเธอ
พูดไป ว่าดูคนไม่ผิดหรอก
จะรักเธอ เชื่อเธอ
ก็แล้วยังไง ทำตัวเองให้ผิดพลั้ง
แต่ฉันก็ยัง ต้องดูหน้าใครใคร
สายตา มันทำเป็นว่าเข้าใจ แต่ร้องไห้ข้างใน
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
และไม่เคยจะมองเห็นว่าคนไหนจะเข้าใจ
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
แต่จะมีใครที่ไหนมาสงสาร
ฉันเองคงเป็นคนไม่เข้มแข็ง
หมดเรื่ยวแรง และปวดร้าวทั้งใจ
ยากเย็น เมื่อต้องตื่นขึ้นอีกวันไปพบใครมากมาย
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
และไม่เคยจะมองเห็นว่าคนไหนจะเข้าใจ
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
แต่จะมีใครที่ไหนมาเห็นใจ
เจ็บใจแค่ไหน จะบอกใคร
อับอายแค่ไหน ทนต่อไป
จะจดจำไว้สอนตัวเองให้ขึ้นใจ
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
และไม่เคยจะมองเห็นว่าคนไหนจะเข้าใจ
รู้บ้างไหม ว่าฉันทั้งเจ็บทั้งอาย
แต่จะมีใครที่ไหนมาสงสาร